ПТТ, бетонско „платно“ – симбол на издржливост

Ова дело, насловено како „ПТТ“ (пошта, телеграф, телефон), е омаж на еволуцијата на комуникацијата, патување од опипливото кон виртуелното.

Уметничкото дело ја претставува зградата на поштата, центар на комуникација во пред-дигиталната ера. Топлите тонови на црвена и беж, заедно со кружните мотиви, симболизираат безброј приказни и пораки кои поминале низ нејзините врати. Во десниот горен агол, сјае поедноставено сонце, светилник на просветлување и јасност, додека осамен облак ја навестува минливата природа на пораките.

Изборот на Конески за бетон како „платно“ е намерен. Тоа зборува за постојаноста на нашата потреба за поврзување, заземјувајќи го дигиталниот во физичкиот свет. Индустриското чувство на плочата е во контраст со етеричната природа на денешните дигитални комуникации, создавајќи дијалог помеѓу старото и новото.

„ПТТ“ не е само уметничко дело; тоа е одраз на тоа како се поврзуваме во свет кој постојано се менува. Од писма до е-пошта, од телефонски повици до инстант пораки, начинот на кој ги споделуваме нашите животи се трансформираше. Сепак, суштината останува иста – човечката желба да посегне, да допре друга душа, да комуницира.

Конески ги повикува гледачите да размислат за слоевите на значењето, да ја допрат грубата површина на бетонот и да се поврзат со историјата на комуникацијата. Тоа е парче што резонира со консултантот за дигитална трансформација, ентузијастот за внатрешен дизајн и лаик, бидејќи во својата суштина, се работи за универзално искуство – комуникација.

„ПТТ“ на Филип Конески е доказ за трајната моќ на поврзувањето. Тоа е парче што стои на раскрсницата на историјата и технологијата, повикувајќи не да размислуваме за минатото додека се движиме во иднината. Како што ја популаризираме уметноста пред пошироката публика, да се потсетиме дека уметноста, како и комуникацијата, е за споделување – споделување перспективи, искуства и, на крајот, нашата хуманост.