Црвеното платно: Таписерија на емоции

Во доменот на современата македонска уметност, Никола Пијанманов стои како потресен раскажувач низ своето платно. Неговото дело „Сеќавање“ е доказ за моќта на минимализмот во евоцирањето на длабоки емотивни пејзажи. Сликата, на која доминира огромното пространство на црвено, го доловува погледот на гледачот, поканувајќи го да размислат за осамената фигура и ретките дрвја што ја придружуваат.

Црвеното што ја преплавува сликата на Пијанманов не е само боја, таа зборува за земјата, за страста и за инстиктивните сеќавања кои го обојуваат нашето постоење. Ова црвено е зајдисонце на еден одамна изминат ден или чукање на срцето на момент кој одбива да избледи во нејасноста на времето.

Осамена фигура, која е чувар на сеќавањата, на спомените што ги чува сликата. Тие се олицетворение на контемплација, мост помеѓу сегашниот набљудувач и минатите моменти кои уметничкото дело се обидува да ги зачува.

Десно од фигурата, дрвото е доказ за издржливоста среде огромната плима на црвено. Секој лист може да претставува спомен, приказна, дел од некогашниот живот.

„Сеќавање“ на Пијанманов е повеќе од слика; тоа е покана. Покана да размислуваме за сопствените сеќавања, да ја почувствуваме тежината на минатото и да се поврземе со универзалното човечко искуство на сеќавање и емоции.

Во свет во кој уметноста често може да изгледа далечна и резервирана за малкумина, делото на Пијанманов отвора врата за сите да ја истражат богатата таписерија на човечкото искуство. „Сеќавање“ не е само слика; тоа е разговор со минатото, дијалог со душата и потсетување дека уметноста е, навистина, за секого.