Создавањето на новиот свет, калеидоскоп на почетокот

Ремек-делото на Ана Митевска не поканува да бидеме сведоци на раѓањето на еден универзум – космичка симфонија каде боите се судираат, се мешаат и танцуваат. На прв поглед владее хаосот. Но, погледнете поблиску и ќе најдете скриен ред во хаосот.

Палетата на бои
Вибрантните портокалови, жолти и сини доминираат на платното. Овие нијанси пулсираат со енергија, како родени извици на ѕвездите. Централната темно кафеава дамка – можеби е исконското јадро од каде се почнало. Како уметникот да го доловил моментот кога материјата се кондензира од ѕвездената прашина.

Флуидност и движење
Од центарот, полесни сини и бели течат како космички струи. Дали е вода? Воздух? Или исконската супа од која произлегува животот? Митевска го остава отворено за толкување, дозволувајќи им на гледачите да ги исткаат своите наративи. Горниот десен агол прска црвено – излив на креативен жар, Биг Бенг на инспирација.

Хармоничен хаос
Интригира изборот на бои на Митевска. Топлите тонови предизвикуваат страст, додека посвежите внесуваат рамнотежа. Хаосот се усогласува – потсетник дека интензитетот на животот често дава моменти на спокојство. Како што универзумот ги балансира хаосот и редот, така и ова платно прави рамнотежа.

Апстрактната уметност се темели на двосмисленоста. Некои би можеле да видат небесни тела како се судираат, раѓајќи галаксии. Други замислуваат формирање на континенти, вртење на океаните. Секој гледач станува ко-креатор, внесувајќи во платното свои приказни. Тоа е платно со бесконечни почетоци.

„Создавањето на новиот свет“ нѐ поттикнува да размислуваме за постоењето. Дали сме ѕвездена прашина или богови? Дали создавањето произлегува од хаосот или хаосот се раѓа? Тоа е огледало што ја рефлектира нашата сопствена генеза – искрата што ја разгорува љубопитноста.