Реновирање на дом во Округ Доњи на Чиово, Хрватска
Зоре Биочиќ и Марио Бубле храбро и смело се впуштија во предизвикувачкото реновирање на домот на предците во Округ Доњи на Чиово (остров во Хрватска со популација од 6000 жители).
Зачувај, не фрлај, пренамени, преуреди, рециклирај… ова би биле само некои од клучните зборови што би ги употребиле кога би требало накратко да го опишеме стилот на украсување на Зора Биочиќ од Округ Доњи, која неодамна ги пречека новинарите на Дом и Дизајн.
Мала куќа. Островот Чиово, во близина на некои од најубавите далматински градови – Трогир и Сплит, одамна е посакувана дестинација за одмор. Сепак, за жал, градбата која сака да го задоволи масовниот туризам остави неизбришлива трага на тој мал остров, но некои локации сепак успеаја да одолеат на тој тренд и да го задржат својот вистински далматински шарм. Во случајов, станува збор за местото Округ Доњи, кое е малку подалеку од главните патишта, заглавено на крајот на островот и потешко пристапно, токму во овој дел одлучија Зоре Биочиќ и нејзиниот партнер Марио Бубле, да ја обноват минијатурната стара камена куќа што Зоре ја доби во наследство.
– Куќата беше речиси целосна руина, останаа само камените ѕидови. Сè беше обраснато со трње и запуштено, а самиот покрив беше целосно урнат. Во слична состојба беше и околното земјиште. Бидејќи куќата треба да ја оставам во наследство на моите деца, ми беше жал да ја гледам распадната, па решивме да ја реновираме. Буџетот со кој располагавме беше прилично ограничен, па моравме да бидеме снаодливи и да ги „засукаме ракавите“ и самите да се фатиме за работа – вели Зоре.
Ви треба 3Д ентериер дизајн или мебел по мерка, пополнете ја формата на линкот или пишете на info@dekorama.design.
Проблематични покриви
Можеби звучи романтично или изгледа така кога во специјализирани емисии гледаме реновирање на куќа (што луѓето самостојно го извеле), буквално од темел до покрив, но вистината е сепак поинаква. Како што признава Зоре, таа и Марио се фрлиле во неа и биле прилично исцрпени во процесот, кој траел околу една година. Некој друг веројатно би прибегнал кон многу поедноставно решение и би го урнал сето тоа и би почнал од почеток, но можеме да бидеме среќни што Зоре и Марио сепак опстојале на својот план.
– Откако го исчистивме целиот простор, вклучително и сите ѕидови од куќата и дворот, почнавме со уредување. Куќата се простира на само 28 м2, а ја поделивме на два ката. Првиот кат е наменет за дневна, трпезарија и кујна, а на вториот кат има спална соба од 10 м2. Имав среќа, па мојата пријателка ја приклучи струјата бесплатно, а во целиот процес помогна семејството, вклучително и децата, тато и бившиот сопруг кои ги работеа водоводните работи. Се снаоѓавме како што знаевме. Сами го поставивме подот на бродот на првиот кат, татко ми ги изгради скалите што водат до вториот кат. Софата во дневната е направена од стар детски кревет, а самите кујнски елементи кои ги истуривме од цемент заедно со мијалникот ги направивме. Работната плоча ја покривме со плочки што некој ги фрли во ѓубре. Наш „производ“ се и мини завесите, а на рака реставриравме неколку стари столчиња и тркалезна маса – вели сопственичката.
Кога се ќе се собере, најскапата инвестиција беше поставувањето на покривот. Зоре и Марио сепак беа претпазливи кога се во прашање посложените процедури, па оваа им ја препуштија на професионалците. Ѕидовите во куќата беа употребливи, но покривот беше целосно урнат и не можеше да се подигне без серклаж. Таа инвестиција чинеше околу 8.000 евра пред неколку години, кога се реновираше куќата. Покрај овој трошок може да се додадат и помали кои биле неопходни, како што се одредени материјали, боја, доградби на куќата, но како што вели Зоре, за нов и не водела многу сметка, бидејќи биле помали.
Ископан камен
Моравме да ја уредиме и надворешноста околу куќата. Ископав камен од околната земја и сами ја направивив терасата. Во Далмација нема недостиг од камен, тоа е сигурно. Само копајте малку во земјата и ќе имате доволно за се што ви треба. Го извадив тој камен од позади куќата, а потоа измешав цемент и врзивно средство и го ставив во цврста вреќа за ѓубриво. Смесата ја нанесов со сунѓер и изградив – ни опишува Зоре. Покрај терасата има и базен. Порано беше стара цистерна, или бунар, што му пречеше во целиот процес. Беше многу комплицирано да се урне тој дел поради непристапноста на теренот, па Зоре дошла на идеја дека од него може да направи мал базен. Решиле да почекаат едно лето и целата заработка да ја вложат во реализација на таа идеја. Мајсторите го отсекоа горниот дел од бунарот, се бојадиса просторот, додаден е машинскиот простор, дизни, а крајната сума достигна некаде околу 4.000 евра. На ваков тип на реновирање се одлучивме главно поради ограничениот буџет, но ова се покажа како доказ дека сепак може да се направи „чудо“ со малку пари. Постојано бевме инспирирани од разни „направи сам“ видеа и примери за тоа како доследно и достапно да реновираме ваков простор. Беа потребни храброст и труд, но очигледно е дека може да се направи. Конечната сума за цела куќа беше некаде помеѓу 8.000 и 10.000 евра, а кога на тоа ќе се додаде и уредувањето на базенот, завршивме со некои 16.000 евра, што звучи малку нереално – вели во заклучок Зоре.
