Принципи на јапонското внатрешно уредување и дизајн на мебел
Во јапонската култура вткаено е оддавање почит кон античките традиции, практикување минимализам и „Зен“ и живеење во хармонија со природниот свет. Карактеристично за нивното уредување на просторот е користење зеленило, многу отворени простори и природна светлина. Јапонската архитектура и дизајнот на ентериер, исто така, му даваат предност на занаетчиското наспроти индустриското производство. Претпочитаат мебел изработен во мали специјални работилници за дизајн/изработка на мебел, користејќи природни материјали.
Доколку Ви треба помош при уредување на вашиот дом во минималистички/јапонски стил (2Д и/или 3Д/рендери) и изработка на мебел, побарајте нè.
Јапонскиот дизајн на ентериер е предизвик да се дефинира. Имено модерниот јапонскиот ентериер дизајн ги спојува традиционалниот јапонски дизајн и современите дизајн принципи (рамнотежа, повторување, прогрес, транзиција, контраст, пропорција, боја, отворен простор, функционалност….). Сепак, тој вклучува бројни други стилови и елементи што го отежнуваат интегрирањето во едноставна дефиниција. Овде ќе се обидеме да издвоиме некои карактеристики на јапонскиот ентериер дизајн:
Eдноставност
Јапонската култура ја цени едноставноста, а просторот во секоја просторија е важен исто колку и дизајнот на просторијата и неговата содржина. Собите што се дизајнирани во јапонски стил секогаш имаат „празен“ или „неисполнет“ изглед и се ретко украсени. Всушност, да се постигне едноставност во дизајнот не е лесно. Треба да се „соблече“ односно деконструира просторот, а притоа да не се изгуби функционалноста.
Флексибилност
Ефикасното користење на ресурсите е основен дел на јапонската култура. Собите во јапонските домови се мулти-функционални; на пр, јапонските футони се превиткуваат и складираат наутро и овозможуваат пренамена на просторот за спиење во текот на денот. Распоредот на јапонскиот дом често се реконфигурира. На пример, јапонските внатрешни sидови/шоџи може да се поместат, за да се спојат 2 или повеќе простории. Пренамената на собите во текот на денот е од суштинско значење во Јапонија, поради малата квадратура на домовите.
Дифузна светлина
Јапонскиот дизајн генерално користи техники на дифузно осветлување, кои применуваат природни извори на светлина што продираат во внатрешноста на просториите преку проѕирни зидови, врати или прегради (шоџи). Тоа значи дека сенките се одамна присутни во јапонската архитектура. Може да се каже дека Јапонците повеќе уживаат во затемнувањето и убавината на сенката родена од бледата природна светлина која одвај навлегува во просториите, или од хартиените фенери внатре во собите.
Причината поради која архитектурата во Јапонија е преплавена со сенки, има голема врска со честите врнежи во Јапонија. Бидејќи јапонските куќи/згради биле направени од дрво, нивните носечки столбови морале да бидат покриени. За тоа биле потребни длабоки стреи од два до три метри, за да се спречи дождот да навлезе внатре. Како резултат на тоа, природната светлина нема друг избор освен да навлезе хоризонтално под овие долги стреи.
Шоџи, направен од дрвена решетка покриена со „ваши“, традиционална јапонска хартија, се користи во јапонскиот дом за прозорци, врати и внатрешни ѕидови. Природната светлина што доаѓа од страните е заробена од шоџи за да создаде стабилна и убава „светла површина“. Преку ова, светлината се шири нежно и широко во просторијата, осветлувајќи ја целата. Овој соживот на „големи сенки“ и „бледа светлосна површина“ е својствен за јапонската архитектура.
Пригушени бои
Јапонскиот ентериер често ги користи природните бои на материјали како дрво, бамбус, хартија и оризова слама. Во случај на мебел од „неприродни“ материјали, повторно се користат пригушени неутрални палети, вклучувајќи црна, бела, сива и кафеава.
Природни материјали
И традиционалните и модерните јапонски ентериери вклучуваат природни материјали како што се дрво, бамбус, свила, слама од ориз, камен и хартија. Додавањето собни растенија во домот, го продлабочува присуството и чувството на природа во домот.
Приватност
Јапонското општество и култура ја ценат приватноста и изолираноста. Традиционалните јапонски ентериери вклучуваат примена на хартиени прегради (шоџи) кои овозможуваат влез на светлина во просторијата, додека обезбедуаат и приватност за активности како молитва, медитација или интимни социјални активности.
